dünya ile aramda

saç diplerime gizlenmiş hayallerim gibi

dökülüyorum birer birer saç tellerim gibi.

dünyanın eşiğinden süzülemiyor güneşim

ve şaşakalıyorum öylece.

hangi kapıya gitsem duvar

hangi yola girsem,

sırtımda bir yol daha var.

karşımda bir ayna , içinde yorgun bir yüz 

anne,

dünya ile aramda

dürüst aynalar var.

*

burgu burgu içime birikirken hüsranlar

yüzümde eğretidir attığım kahkahalar.

önümde yüzlerce yüz yüzlerce bulmaca

çözmek ömür alır

ömrümden çok insan var.

kime yüzümü dönsem, yabancı bir hikaye,

tanıdıkça artıyor  

büyüyor yabancılıklar.

uzaklaşıyorum kendimden, kendi hikayemden

ve bakakalıyorum öylece.

kendi hikayemde bile sayısız bulmaca var

anne,

dünya ile aramda

bu konuşan bulmacalar..

*

gittiğim her yere taşıdığım tek duygu

“ait olamıyorum”, dünya kalbimde sorgu.

ne kadar  üretsem de  durmuyor tükenişim.

başarısız bir girişim, gitmeye yeltenişim.

nereye doğru dönsem , beni sarar gökyüzü?

gökyüzü hangi yönde?

sorakalıyorum öylece.

oturduğum her evde

pencerelerim duvar

ve ellerimi uzatsam, elim betona carpar.

dünyalık  tüm hırslar gökle aramda perde,

gökle aramda perde, ışıldayan binalar..

*

anne,

ben sevemedim

kalbimde sonsuz kırıklar..

saramadım dünyayı 

önümde çok engel var.

*

ferimah.