sedef eriktanrı’m, rica ediyorum, bana bir yardımcı
gönder.
yolum çok karanlık, yürüyemiyorum.
hazırlıksız yakalanıyorum amansız fırtınalara
ve
duygularım bir derya,
yüzemiyorum.
*
aşırı duygulu şarkılar çalıyorlar.
tanrı’m, şiirler yazıyorlar, gözlerime saldıran.
bir şehirde yaşıyorum ki her yer dolu insan
etrafım kalabalık,
ağlayamıyorum.
*
tanrı’m içim susmuyor ,ikilemler, zaaflar..
elime yapışıp kalmış çağdaş alışkanlıklar.
içimde savaşı andıran bir mücadele var
müttefik de benim,
muhtelif de.
savaşamıyorum.
*
yine de bırakmıyorum kendimin peşini
makaleler ,kitaplar deviriyorum.
“kendini tanı” diyor kişisel gelişimci
yüzümle bir türlü
tanışamıyorum.
*
insanlara soruyorum, hani herşeyi biliyorlar
mana veremiyorum, ne dil konuşuyorlar?
işe yaramıyor hiç aldığım diplomalar
insan bilgim zayıf
anlaşamıyorum.
*
tanrı’m bırakmıyorlar bir gün kendim olayım
hayallerime bile fetva çıkarıyorlar.
giysiler dikiyorlar benliğime uymayan
terziler ahlaksız
giyemiyorum.
*
kurallar koyuyorlar şöyle yürü, böyle koş.
biz ”tamam” dediğimizde sen tüm kalbinle coş.
dinlerken yaparım zannediyorum da
ayaklarım tutmuyor
koşamıyorum.
*
havada uçuşuyor günahlar , sevaplar
sorsam herkes inançlı herkesin tanrısı var.
ilk fırsatta söylenirken, arsız yalanlar
bu ikiyüzlülüğe
alışamıyorum.
*
çare arıyorum tanrı’m kapı kapı geziyorum,
doktorlar buluyorum , parayla dinliyorlar.
ne diazemler, anti-depresanlar..
kalbim çok kırılmış
yatışamıyorum.
*
günahkârım tanrı’m, biliyorsun, biliyorum.
istemeden isyankar tavırlara giriyorum.
fakat elimde değil, bu dünya hukukunda
anayasaya uygun
yaşayamıyorum.
*
beni sen yarattın tanrı’m, ne olur kızma bana.
“sedef” dedin adıma ve bıraktın dünyaya.
fakat bu kirlilikte, bu kırılganlıkla,
içimdeki inciyi
taşıyamıyorum..
*
bir yardımcı gönder yolculuğuma tanrı’m
pek bir doluyorum da taşamıyorum.
ferimah.
