Ruhuna Fesleğen

Senin için anneanne.

RUHUNA FESLEĞEN

 

Ben uyurdum

Sen balkonda fesleğenlerini sulardın anneanne.

Ben uyurdum

Sen sokaktan geçen insanların hayatlarını sulardın.

Hızlı yavaş, zengin fakir, güzel çirkin

Fark etmeden

Fesleğeninle birlikte.

Ben bakardım

Sen görmezdin anneanne.

Yakın gözlüklerin

O afili telefonunun yanında duruyordur herhalde.

Oysa

Mavi brandan eskimiş

Demirlerin tozlanmış

Süpürgenin saçakları nasıl da komik öyle.

Sarı balkon terliklerin

Hani ayakların otuz altı olduğu halde

Kırk numara, iki tane.

Ah şu uzaklara dalıp gitmen yok mu

Bir ayağı kırık taburende.

Çocuktum ben

Zeytinyağına ekmek banıp yerdik

Sabahın en güzel vaktinde senle.

Çay, peynir, zeytin

Geceleri bal katmadan uyunmaz sıcak süte.

Uyumadan önce

Kaç kez anlattın bana o masalı

Hikayen başka başkaydı, sonu aynı

Her seferinde.

Aklım almazdı

Varır mı hiç padişah kızı

Çirkin bir bekçiye

Varmaz, varmaz anneanne.

Varır mı bir ölünün kokusu bir insana

Bir fesleğen fidesinde

Varır, varır anneanne.

Şimdi

Bir fesleğeni kokluyorum

Saçlarının yerine.